EL
EN
Η τροπολογία της κυβέρνησης σχετικά με την “προστασία” της κύριας κατοικίας δεν είναι μόνο κατώτερη των προσδοκιών, αλλά συνιστά πρόκληση και εμπαιγμό εις βάρος των δανειοληπτών.
Πρώτα απ’ όλα, επειδή είναι εμφανές ότι το κείμενο το συνέταξαν οι τράπεζες, με την κυβέρνηση σε ρόλο θεατή, η οποία και απαξίωσε τις ενώσεις καταναλωτών παντελώς καθότι δεν τέθηκε σε διαβούλευση.
Κυρίως, όμως επειδή το πλαίσιο αυτό αφενός αφήνει εκτός πεδίου εφαρμογής τη μεγάλη πλειοψηφία των δανειοληπτών και αφετέρου, από όσους υπάγονται, δε συμφέρει παρά ελάχιστους.
Η ΕΚΠΟΙΖΩ εκφράζει ιδιαίτερα την ανησυχία της και επιφυλάσσεται να προβεί σε εκτενή σχολιασμό του νέου πλαισίου. Ωστόσο, σε αδρές γραμμές, τα βασικά μειονεκτήματα είναι τα εξής:
1. Η ρύθμιση έχει προσωρινή διάρκεια μόλις ενός έτους. Ο θεσμός της προστασίας της κύριας κατοικίας στο νόμο Κατσέλη καταργείται και δίνει τη θέση του σε ένα προσωρινό ημίμετρο.
2. Υπάρχουν πολλά κριτήρια (“κόφτες) που αφήνουν εκτός ρύθμισης πολλούς δανειολήπτες. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι: α) το όριο των 130.000 ευρώ για το υπόλοιπο των υπαγόμενων δανείων, τα οποία β) πρέπει να ήταν ληξιπρόθεσμα ήδη το 2018, γ) τα εισοδηματικά κριτήρια, που είναι ιδιαίτερα χαμηλά, δ) η αξία της συνολικής περιουσίας της οικογένειας, που δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 80.000 ευρώ.
3. Δε λαμβάνεται καμία πρόνοια για όσους άτυχους δανειολήπτες ανέλαβαν δάνεια σε ελβετικό φράγκο, καθώς προβλέπεται ότι, προκειμένου να υπαχθεί στη ρύθμιση, το υπόλοιπο του δανείου υπολογίζεται με βάση τη σημερινή ισοτιμία.
4. Ακόμα και για όσους οφειλέτες υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η ρύθμιση τους συμφέρει. Για παράδειγμα, οφειλέτης που οφείλει 130.000 ευρώ στεγαστικό δάνειο και η αξία της κατοικίας του ανέρχεται σε 100.000 ευρώ, θα κληθεί να καταβάλει (100.000 Χ 120% =) 120.000 ευρώ συν τους τόκους, οι οποίοι ενδεικτικά, σε βάθος 25ετίας, θα ανέρχονται σε 30.000 ευρώ. Επομένως, η ρύθμιση δε συμφέρει παρά μόνο όσους διαθέτουν κατοικία με ιδιαίτερα χαμηλή εμπορική αξία, σε σχέση με το υπόλοιπο του στεγαστικού δανείου.
5. Δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη για τα δάνεια και πιστωτικές κάρτες χωρίς εξασφαλίσεις, από τα οποία ομοίως κινδυνεύουν οι κατοικίες με πλειστηριασμό.
6. Η ηλεκτρονική διαδικασία είναι εξαιρετικά γραφειοκρατική και πολυσύνθετη για τους δανειολήπτες.
7. Η δικαστική διαδικασία, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία οφειλέτη και πιστωτών μέσω της πλατφόρμας, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζών, τόσο σε επίπεδο διαδικαστικό όσο και σε επίπεδο εξόδων (βλ. ενδ. την εξωφρενική ποινή που προβλέπει το άρθρο 10 παρ. 8) από 1.500 έως 5.000 ευρώ).
Συμπερασματικά, το νέο πλαίσιο όχι μόνο είναι κατά πολύ χειρότερο από το ήδη ισχύον στο νόμο Κατσέλη, αλλά στην ουσία δεν αποτελεί καν πλαίσιο. Αυτό που κατάφερε η κυβέρνηση, είτε από άγνοια και ανικανότητα είτε από πρόθεση, είναι η νομιμοποίηση των ρυθμίσεων στις οποίες ήδη προέβαιναν οι τράπεζες και δεν οδήγησαν πουθενά, με πρόβλεψη μικρής διαγραφής για ένα πολύ μικρό ποσοστό δανειοληπτών.
