Μόνιμη προστασία κύριας κατοικίας

Η κυβέρνηση αγνοεί τους δανειολήπτες, ενώ οι τράπεζες και τα funds γίνονται όλο και πιο επιθετικές

Δυσάρεστη έκπληξη προκαλούν δημοσιεύματα στον τύπο σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει το νόμο Κατσέλη (ν. 3869/10) και να τον αντικαταστήσει με άλλο νόμο, χωρίς μάλιστα να προκύπτει με σαφήνεια αν και με τι κριτήρια θα προστατεύεται η κύρια κατοικία των οφειλετών.
Η πρόθεση αυτή της Κυβέρνησης προκαλεί σοβαρά ερωτήματα για δύο βασικούς λόγους:
Πρώτον, επειδή η αιτιολόγησή της δεν λαμβάνει υπόψη τον σκοπό και τη λειτουργία του νόμου Κατσέλη. Ο νόμος αυτός δεν σχεδιάστηκε αποκλειστικά και μόνο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης σε περίοδο κρίσης, όπως δήλωσε ο Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης. Αντίθετα, ο νόμος Κατσέλη:

1. Δεν περιορίζεται στην προστασία της κύριας κατοικίας αλλά αντιμετωπίζει την υπερχρέωση και ουσιαστικά την πτώχευση φυσικών προσώπων. Τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη έχουν παρόμοιους νόμους ήδη πολύ πριν από μας.
2. Σχεδιάστηκε και ψηφίστηκε για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερχρέωσης που προϋπήρχε στην χώρα μας αμέσως μετά την απελευθέρωση της καταναλωτικής πίστης και φυσικά επιδεινώθηκε κατά την διάρκεια της κρίσης.
3. Υπήρξε το μοναδικό αξιόπιστο και αποτελεσματικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, δεδομένης της παντελούς έλλειψης άλλων διεξόδων.
4. Η προστασία της κύριας κατοικίας υφίσταται με την προϋπόθεση ότι καταβάλλει ο οφειλέτης την εμπορική αξία του ακινήτου. Συνεπώς δεν “χαρίζεται” στον δανειολήπτη, αντίθετα, αυτός καλείται να “ξαναγοράσει” το ακίνητό του καταβάλλοντας δόσεις για κάποιο χρονικό διάστημα.

Δεύτερον, η πρόθεση αυτή δηλώνεται σε μια περίοδο όπου οι τράπεζες και τα funds ή εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων γίνονται όλο και πιο επιθετικά απέναντι σε χιλιάδες εγκλωβισμένους δανειολήπτες. Πιο συγκεκριμένα:

1. Οι πλειστηριασμοί έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, περιλαμβάνοντας και κύριες κατοικίες.
2. Οι ρυθμίσεις που παρέχουν οι τράπεζες, ιδίως για τα στεγαστικά δάνεια, δεν είναι ρεαλιστικές και βιώσιμες, ενώ συχνά απαιτούν μεγάλες προκαταβολές από τους οφειλέτες, μόνο για να συζητήσουν το ενδεχόμενο ρύθμισης. Οι τράπεζες συνεχίζουν να έχουν παραβατική συμπεριφορά, καθώς συχνά χρεώνουν παράνομα έξοδα δανείου, αυξάνουν τα επιτόκια σε περίπτωση ρύθμισης, αρνούνται να δώσουν αντίγραφα των σχεδίων ρύθμισης.
3. Τα μέτρα που έλαβε η Πολιτεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος των υπερχρεωμένων καταναλωτών και επιχειρήσεων (Κώδικας Δεοντολογίας, Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης των οφειλών, Ρυθμίσεις των Τραπεζών), αποδείχθηκαν αποσπασματικά, αναποτελεσματικά και ουδόλως έδωσαν λύση στα τραγικά αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η 8ετης κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς η κυβέρνηση, με τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει συρρικνώσει τον ν. Κατσέλη και τώρα σκοπεύει να τον καταργήσει.

Η ΕΚΠΟΙΖΩ καλεί την κυβέρνηση:

• Να αναλάβει τις ευθύνες της και να θεσμοθετήσει τη μόνιμη προστασία της κύριας κατοικίας, όπως οφείλει.
• Να προχωρήσει σε βελτίωση του ν. Κατσέλη και σε καμία περίπτωση σε κατάργησή του.
• Να υποχρεώσει τις τράπεζες σε ρυθμίσεις οριστικές, ρεαλιστικές και βιώσιμες.